Epikur objaśnia, do jakiej przyjemności powinniśmy dążyć

Kiedy więc mówimy, że przyjemność jest celem, nie mamy na myśli przyjemności rozrzutników lub przyjemności zmysłowych, jak to jest rozumiane przez niektórych z powodu ignorancji, uprzedzeń lub umyślnego przeinaczenia. Przez przyjemność rozumiemy brak bólu w ciele i ucisku w duszy. Nie jest to nieprzerwany ciąg pijaństwa i hulanek, nie jest to miłość seksualna, nie jest to rozkoszowanie się rybami i innymi przysmakami luksusowego stołu, które tworzą przyjemne życie; jest to trzeźwe rozumowanie, szukanie podstaw każdego wyboru i unikania oraz wyrzucanie tych przekonań, przez które największe zamieszki opanowują duszę. Z tego wszystkiego początkiem i największym dobrem jest roztropność. Dlatego roztropność jest rzeczą cenniejszą nawet niż filozofia; z niej wywodzą się wszystkie inne cnoty, ponieważ uczy, że nie możemy prowadzić życia przyjemnego, które nie jest również życiem roztropności, honoru i sprawiedliwości; ani prowadzić życia roztropności, honoru i sprawiedliwości, które nie jest również życiem przyjemnym. Cnoty bowiem zrosły się w jedno z przyjemnym życiem, a przyjemne życie jest z nimi nierozerwalnie związane.

Epikur, List do Monoikeusa